Komentarze rynkowe

Pierwszy pełny tydzień 2023 roku utrzymał dobre nastroje na rynkach finansowych. Obligacje skarbowe nie przestają rosnąć. Rentowności pięcioletnich obligacji spadły już od początku roku o ok. 90 punktów bazowych, Z kolei duże spadki wartości amerykańskiej waluty, po których jej kurs znalazł się na wielomiesięcznych minimach okazał się dobrym środowiskiem do wzrostów wielu surowców.

Głównym wygranym sektorem pierwszych dni handlu w 2023 roku był sektor bankowy, który dynamicznie zyskiwał i był mocno odpowiedzialny za dobry początek roku. Niektóre banki od początku roku zyskały już nawet dwucyfrowo. Kolejne tygodnie dadzą odpowiedź, czy dobry sentyment do tego sektora zostanie utrzymany.

Pierwszy raz historii polskiej giełdy, w 2022 roku, nie mieliśmy nowych debiutów na głównym parkiecie tylko przejścia z rynku New Connect. Ta sytuacja dobrze obrazuje jakie nastroje panowały na rynkach. Mimo lepszej koniunktury na rynkach pod koniec roku główne indeksy zanotowały solidne dwucyfrowe spadki.

Z uwagi na sporą ilość istotnych danych i decyzji banków centralnych, ostatni tydzień przyniósł dużą zmienność, zarówno notowań jak i nastrojów. Prawdopodobnie był to ostatni tak intensywny rynkowo tydzień w tym roku. Pozostałe dwa tygodnie nie powinny przynieść już drastycznych zmian na rynku, gdyż w kalendarium nie widnieją już żadne kluczowe dane z gospodarki. Powoli można zatem dokonywać pierwszych rynkowych podsumowań kończącego się roku.

Decyzja o pozostawieniu głównej stopy procentowej w Polsce bez zmian, która była zgodna z oczekiwaniami, poza zwiększoną zmiennością nie przyniosła większych zmian w wartości polskiej waluty. Niewątpliwie uwaga inwestorów w nadchodzącym tygodniu będzie skupiała się na wtorkowym odczycie inflacji CPI w USA i środowej decyzji FOMC odnośnie stóp procentowych. Za każdym niemal razem są to wydarzenia, które bardzo mocno wpływają na rynek powodując ponadprzeciętną zmienność.

Widoczny globalny trend większego apetytu na ryzyko zawitał również na warszawski parkiet. O skali poprawy postrzegania polskich aktywów może świadczyć stopa zwrotu polskiego indeksu WIG20 w okresie ostatnich 3 miesięcy. Z ponad piętnastoprocentowym wynikiem znajduje się on w gronie 10 najlepszych indeksów pod względem stopy zwrotu w tym okresie. Silne zwyżki były szczególnie widoczne na największych polskich spółkach zgrupowanych w indeksie WIG20.

Przed nami ostatni miesiąc bardzo wymagającego roku. Zapewne czeka nas jeszcze wiele interesujących zwrotów akcji na globalnych rynkach papierów udziałowych. Wielu inwestorów zastanawia się, czy będziemy mieli w tym roku „rajd św. Mikołaja”, który zmniejszy tegoroczne straty inwestorów. Mimo, iż odreagowanie z jakim mamy do czynienia od połowy października wygląda imponująco, w naszej opinii nadzieje na jego kontynuację nie są bezpodstawne.

Po prawie miesięcznych wzrostach cen obligacji skarbowych miniony tydzień przyniósł pewnego rodzaju uspokojenie. Zresztą nie tylko na naszym lokalnym rynku długu, ale również na innych rynkach. Akcje przestały już gwałtownie rosnąć, złoty przestał się umacniać. Stabilizację zaobserwowaliśmy również na rynku złota.

Katalizatorem istotnej poprawy sentymentu rynkowego był czwartkowy odczyt amerykańskiej inflacji, która zaskoczyła pozytywnie, ponieważ odczyt był znacząco niższy od oczekiwań rynkowych. To już kolejny, czwarty miesiąc spadku rocznego wzrostu CPI. Rynek coraz bardziej zaczyna wierzyć, że FED przestanie walczyć z inflacją, co sprawia, że wszystkie tegoroczne trendy zaczynają się odwracać.

Na rynku walutowym już od jakiegoś czasu rządzi jeden, silny trend. Trend wzrostu wartości dolara. To on determinuje zachowanie innych walut i określa sentyment obecny również na innych rynkach finansowych. Im mocniejsza amerykańska waluta, tym gorsze zachowanie aktywów ryzykownych, w tym akcji, surowców oraz walut i obligacji krajów rozwijających się.

Miniony tydzień to można powiedzieć „Armagedon” na rynku polskich obligacji skarbowych. Rentowności obligacji urosły w ciągu pięciu dni o ok. 100 punktów bazowych, a sam indeks obligacji BondSpot stracił prawie 3,5%. Była to najgorsza tygodniowa stopa zwrotu na tym rynku od przeszło dwóch lat.

Trend wzrostowy rentowności na rynkach globalnych, w tym w Polsce, utrzymał się również na początku minionego tygodnia. Towarzyszyły temu także przeceny na rynkach akcyjnych, umacniający się dolar i spadające ceny złota.

Brak napływów do funduszy, niepewność dotycząca reformy stawek WIBOR oraz spadająca nadpłynność sektora bankowego. Wszystko to cały czas przekłada się na presję sprzedażową obligacji zmiennokuponowych.

Na krajowym podwórku sytuacja w dużym stopniu pokrywała się z tą obserwowaną za granicą. Sytuacja na rynkach bazowych, interwencja Banku Anglii, awersja do ryzyka czy też eskalacja wojny za naszą granicą wyznaczały kierunek dla rentowności krajowego długu skarbowego, który w zasadzie poruszał się tylko w jedną stronę.

Za nami kolejny tydzień, w którym banki centralne zaprezentowały rynkowi swoją determinację w walce z inflacją i zgodnie podnosiły stopy procentowe. Z kolei umocnienie dolara oraz rosnące realne stopy procentowe sprawiają, że większe przeceny obserwować można na rynkach metali szlachetnych.

Inflacja za oceanem zaczęła hamować, a głównym tego powodem były spadające ceny benzyny. Ceny usług i dóbr niepowiązanych z energią elektryczną i żywnością wzrosły, natomiast bardziej niż rynek oczekiwał. Jest wielce prawdopodobne, że jeszcze nie zobaczyliśmy szczytu dla tych danych.

Rada Polityki Pieniężnej podniosła na środowym posiedzeniu stopę procentową o 25 punktów bazowych, do 6.75%, co było zgodne z oczekiwaniem analityków i inwestorów. Rynek wycenia jeszcze jedną, góra dwie podwyżki i na poziomie 7.25% koniec cyklu podwyżek, co jest spójne z tym, co większość członków RPP przewiduje. Wspiera to wyceny obligacji, zwłaszcza tych najkrótszych.

Obawy związane z kolejnymi, zdecydowanymi podwyżkami stóp przez FED, kolejne lockdowny w Chinach, czy ceny energii w Niemczech i Francji rodzące duże obawy o kryzys energetyczny w Europie, pogłębiły przecenę światowych obligacji.

Ceny energii w Niemczech, ale także we Francji wyrażane kontraktami terminowymi osiągają już abstrakcyjne poziomy, kilkukrotnie przekraczając średnie za ostatnie kilka lat. Niecodzienny, można nawet powiedzieć bezprecedensowy wzrost kosztów energii, z pewnością odbije się negatywnie na odczytach inflacji i finansach społeczeństwa w kolejnych miesiącach.

W obliczu silnego dolara widzimy słabość naszej złotówki oraz innych walut z regionu, które były jednymi z najsłabiej performujących w minionym tygodniu względem amerykańskiej waluty. Właściwie można powiedzieć, że złotówka, która przez kilka ostatnich tygodni względnie sobie radziła i sukcesywnie, małymi krokami zyskiwała w stosunku do dolara i euro, w minionym tygodniu bardzo dużą część z tych mozolnie odrabianych strat wymazała.